Αν θέλατε να αλλάξετε την κοινωνία και την ζωή σας δε θα ψηφίζατε εμάς και δε θα σας αρκούσε μόνο η ψήφος. Δεν υπάρχει πιθανότητα να αλλάξει οτιδήποτε, όταν το μόνο που περιμένουν 10.000.000 είναι να ρίξουν ένα χαρτί στην κάλπη μια φορά κάθε 4 χρόνια.

πηγή: Θραξ Αναρμόδιος

Η Νέα Τάξη, η παγκοσμιοποίηση, η κυριαρχία της ζούγκλας των “ελεύθερων αγορών”, το multi-culti, η υπονόμευση του έθνους κράτους, η ελεύθερη διακίνηση του διεθνούς πειρατικού και τοκοκλυφικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, η ενοποίηση των νομισμάτων, είναι σχεδιασμοί ενός φιλελεύθερου και νοε-φιλελεύθερου καπιταλιστικού στρατηγικού πυρήνα με παγκόσμιο κέντρο.

Ο πυρήνας αυτός, για να εφαρμόσει τα μέτρα που θέλει στις χώρες τις περιφέρειας, όπως η δική μας ή η Τυνησία, προωθεί στην εξουσία ομάδες “σοσιαλιστών” και “εργατικών” πολιτικών, ώστε αυτοί οι πολιτικοί και τα συνήθως αρχηγικά κόμματά τους, να γίνουν ΑΝΑΧΩΜΑ στις λαϊκές διεκδικήσεις.

Διότι αν ο παγκόσμιος στρατηγικός πυρήνας της Νέας Ταξης ανέθετε το ίδιο έργο σε ντόπια φιλελεύθερα δεξιά κόμματα, γνωρίζει πως δεν θα είχαν τα σχέδιά του μεγάλη τύχη, χωρίς φυσικά αυτό να είναι κανόνας. Για πολλούς λόγους, κυριώτερος από τους οποίους είναι η εχθρικώτερη στάση των ντόπιων πληθυσμών προς τις δεξιές κυβερνήσεις αλλά και η αντίπαλη δυναμική που μπορεί να αναπτύξει στην κοινωνία και στα συνδικάτα η “σοσιαλιστική” κομματική ηγετική μερίδα, που θέλει και αυτή την εξουσία.

Ο παγκόσμιος στρατηγικός πυρήνας της Νέας Τάξης λοιπόν, ρυθμίζει έτσι την “εσωτερική αντιπαλότητα” του ντόπιου πολιτικού συστήματος μέσα σε κάθε χώρα, ώστε οι “σοσιαλιστές” αντιπρόσωποί τους να μην βρίσκουν μεγάλη αντίσταση από τις δεξιές παρατάξεις, αλλά και τον συνδικαλισμό, και σχετικά ανεμπόδιστα να παραδίνουν τις χώρες στα ξενόδουλα σχέδια.

Η μειωμένη αντίσταση που πρέπει να συναντήσουν τα σχέδια της Νέας Τάξης είναι και ο λόγος που νομιμοποιήθηκαν, όπου νομιμοποιήθηκαν, και τα κομμουνιστικά κόμματα. Η ήπια αντιπαλότητα που δρα ως το τέλειο άλλοθι. Φαντάζεται κανείς πως ένιωσαν οι έλληνες κομμουνιστές όταν είδαν μετά την νομιμοποίηση του κόμματός τους, τους βουλευτές τους, πάνω στις εξέδρες των παρελάσεων, μαζί με τους βουλευτές των άλλων κομμάτων. Και τι επίπτωση είχε αυτό.

Ποιος σοσιαλισμός και ποιοι σοσιαλιστές;

Μόνο ο απλός άνθρωπος δεν έχει ακόμη απωλέσει την ικανότητα να συμπονεί τον συνάνθρωπό του και να οργίζεται με την αδικία την οποιαδήποτε. Εκείνοι που έχουν μακρά σχέση με την εξουσία έχουν προ πολλού χάσει τέτοιες ευαισθησίες.

Θραξ Αναρμόδιος

πηγή: Θραξ Αναρμόδιος

_______________________________________

πηγή: Ο.Ν.Ε ΟΜΑΔΑ ΝΕΩΝ ΕΦΟΡΙΑΚΩΝ

Δ.Ν.Τ. η κρυφή αλήθεια (συνέχεια 2)

πηγή: Ο.Ν.Ε ΟΜΑΔΑ ΝΕΩΝ ΕΦΟΡΙΑΚΩΝ

_________________________________________________


πηγή: Θραξ Αναρμόδιος

Μεγάλο μυστικό: Δεν έχουμε δημοκρατία, ολιγαρχία έχουμε

Η δημοκρατία είναι συγκεκριμένη διαδικασία λήψης, εφαρμογής και επιτήρησης αποφάσεων και απονομής δικαιοσύνης, με συμμετοχή όλων και άμεσα χωρίς αντιπροσώπους.
Στην δημοκρατία

• ο λαός διοικεί, νομοθετεί και δικάζει. Άμεσα και χωρίς αντιπροσώπους-βουλευτές, επαγγελματίες δικαστές ή επαγγελματίες πολιτικούς.
• οι άρχοντες αναδεικνύονται με κλήρωση και όχι εκλογή. Με εκλογή αναδεικνύονται οι λίγοι εκείνοι των οποίων το αξίωμα απαιτεί μια κάποια κατάρτιση.
• οι άρχοντες μπορούν να ανακληθούν πριν λήξει η θητεία τους. Κανείς δυο φορές στο ίδιο αξίωμα. Δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι.
• η θητεία των αρχόντων δεν διαρκείπάνω από ένα έτος.
• οι άρχοντες λογοδοτούν για τα πεπραγμένα τους, σε επιτροπή πολιτών που συγκροτήθηκε με κλήρωση.
• οι περιουσίες των αρχόντων καταγράφονται πριν και μετά την ανάληψη του αξιώματος. Και των συγγενών τους, ακόμη και μακρινών.
• οποιος ζημιώσει το δημόσιο συμφέρον, δημόσιος άρχοντας ή απλός πολίτης, είτε από δόλο είτε από ανικανότητα, «αυθημερόν τελευτησάτω».

Επίσης η Δημοκρατία εγγυάται

• την ελευθερία έκφρασης και δημοσίευσης της γνώμης, της διαφωνίας
• την ισονομία και την ίση κατανομή των βαρών (φόροι)
• τις ίσες ευκαιρίες σε όλους (εξ ου και η κλήρωση, αλλά όχι μόνο γι’ αυτό)
• τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων
• την ασφάλεια, τη περιουσία, την τιμή και την αξιοπρέπεια όλων

Επίσης η Δημοκρατία φροντίζει

• να μην υπάρχουν πολύ πλούσιοι και πολύ φτωχοί, κυρίως διότι αυτό την θέτει σε μεγάλο κίνδυνο
• να μην υπάρχουν, άρα, αναξιοπαθούντες που αναγκάζονται να ζητιανέψουν
• την παιδεία των νέων
• την κρατική θρησκεία
• την προπαγάνδα των αξιών της δημοκρατίας σε όλους. Προπαγάνδα. Όπως κάνουν με το life-style τώρα

Έχουμε πάνω κάτω 35 αιώνες καταγεγραμμένης ανθρώπινης ιστορίας. Σε όλο αυτό το αχανές χρονικό διάστημα δημοκρατίες είχαμε μόνο για μια περίοδο 2 περίπου αιώνων σε ορισμένες, και όχι όλες, από τις ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας στην Μεσόγειο. Δημοκρατίες που δεν πρόλαβαν ούτε να ολοκληρωθούν αλλά ούτε και κατάφεραν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους. Και τελικά υπέκυψαν στην ολιγαρχία και την απολυταρχία που τους επιβλήθηκε από την αριστοκρατική τάξη των πόλεων της αρχαιότητας.
Η δημοκρατία βέβαια δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Είναι ένα δυναμικό σύστημα. Που διαρκώς αυτοθεσμίζεται. Δημοκρατία σημαίνει αυτονομία, με την έννοια ότι οι νόμοι του κράτους προέρχονται από τον λαό. Όχι τον θεό ή τους αρχόντους.
Δεν ξέρουμε λοιπόν τι είναι δημοκρατία. Νομίζουμε ότι δημοκρατία είναι αντιπρόσωποι-βουλευτές με 4-ετείς θητείες και κόμματα και βουλή που νομοθετεί και ηγεσία της δικαιοσύνης διορισμένη από την κυβέρνηση. Αλλά κάνουμε λάθος. Μεγάλο. Και το πληρώνουμε καθημερινά. Για γενεές επί γενεών.
Ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι δημοκρατία. Είναι ολιγαρχία ελαφρώς καλυμμένη.
Στην δημοκρατία οι πολίτες διοικούν, νομοθετούν και δικάζουν άμεσα. Αν είχαμε δημοκρατία, τότε οι πολίτες

• δεν θα άφηναν το χρέος να φτάσει στα 300 δις, με δάνεια επί δανείων
• δεν θα παράγγελναν υποβρύχια που γέρνουν και Απάτσι που πέφτουν
• δεν θα ψήφιζαν νόμους υπέρ των πανωτοκίων των τραπεζών
• δεν θα ψήφιζαν νόμο που εξαιρεί υπουργούς από την απονομή δικαιοσύνης
• δεν θα επέτρεπαν ΦΠΑ στο… πόσο είναι τώρα ρε παιδιά;
• δεν θα έπαιζαν τα αποθεματικά των ταμείων σε τοξικά ομόλογα
• δεν θα πουλούσαν αντί πινακίου φακής κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικής μάλιστα σημασίας
• δεν θα….

Το μεγάλο στήριγμα της δημοκρατίας είναι η μικρή ελεύθερη ιδιοκτησία. Η μικρή επιχείρηση δηλαδή. Είτε πρόκειται για αγρότη ή αυτο-απασχολούμενο επαγγελματία είτε πρόκειται για αυτό που λέμε μικρο-μεσαία επιχείρηση. Η σχέση της δημοκρατίας με την μικρή ελεύθερη ιδιοκτησία και επιχείρηση είναι ζήτημα επιβίωσης της ίδιας της δημοκρατίας. Ζωής και θανάτου. Της δημοκρατίας.
Θραξ Αναρμόδιος

πηγή: Θραξ Αναρμόδιος