Επαχθές Χρέος (από το blog αλλενάκι)

πηγή: αλλενάκι

[η Ελλάδα μαντρώθηκε, οι γλώσσες λύθηκαν, την αρχή έκανε ο Γιούνκερ, ακολούθησε ο πρωθυπουργός... τελικά η συνέντευξη ήταν λύτρωση?]
Στην διάρκεια της διακαναλικής “συνέντευξης”, σε μια αποστροφή του λόγου του, ο πρωθυπουργός αποκάλυψε και εξέθεσε, ηθελημένα ή άθελά του, την ίδια την κυβερνητική προπαγάνδα για το “σωτήριο μηχανισμό στήριξης” λέγοντας, χωρίς να έχει προκληθεί επ αυτού από δημοσιογράφο, ότι “οι Όροι του Μνημονίου είναι Επαχθείς“.
Το Ελληνικό Χρέος πληροί και τα 6 [έξι] κριτήρια του Επαχθούς Χρέους
[αυτό, για το οποίο οι δανειστές της χώρας έχουν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ και όσον αφορά στο ύψος και όσον αφορά στην αδυναμία αποπληρωμής του από τη χώρα]
Η διαδικασία υποχρέωσης μιας χώρας σε αποπληρωμή Επαχθούς Χρέους, είναι ουσιαστικά άσκηση πολιτικής κανονιοφόρων, με τα σύγχρονα -δλδ τα οικονομικά και τα τραπεζικά μέσα- κατά της χώρας, η οποία πρέπει να υποταγεί. Τέτοια σύγχρονα μέσα άσκησης πολιτικής κανονιοφόρων -εκτός του “βαρέος πυροβολικού”, που είναι η ταχυδακτυλουργική μετατροπή του χρηματοπιστωτικού της χρέους σε διακρατικό ενυπόθηκο δάνειο, είναι:
- η δημιουργία πανικού για άδεια ταμεία και πληρωμή συντάξεων/μισθών,
- η πρόκληση ενοχών και η διασπορά συλλογικής ευθύνης,
- η ακύρωση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, όπως ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα [διακοπή αντικαρκινικών φαρμάκων, ειδικών βοηθημάτων για διαβητικούς, κλείσιμο σχολών τυφλών, κήρυξη στάσης πληρωμών του κράτους προς τις εταιρείες, μη επιστροφές ΦΠΑ σε επιχειρήσεις που το δικαιούνται].
               Τα 6 κριτήρια του Επαχθούς Χρέους Χώρας ΕΧΧ είναι:
Κριτήριο 1.
Συνδρομή διεθνών τραπεζών και χρηματοπιστωτικών οίκων στην παραποίηση των στατιστικών: ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ
Κριτήριο 2.
Συνδρομή της ΕΕ στην παραποίηση των στοιχείων. Το ελληνικό κρατικό χρέος δεν ξεκίνησε με την υποβάθμιση απο τους οίκους αξιολόγησης, αλλά στα μισθολογικά γραφεία των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ και πιστοποιείται από την ομολογία Γιούνκερ.
Κριτήριο 3:
Διαφθορά. Κρατική διαφθορά, επιχειρηματική διαφθορά, τραπεζική διαφθορα, αλληλοτροφοδοτούμενες και εν γνώσει τους. ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ.
Κριτήριο 4:
Εξαπάτηση και των επενδυτών-μεγάλων πελατών των χρηματοπιστωτικών οίκων για την πραγματική κατάσταση των προϊόντων τους [δηλαδή των τιτλοποιημένων ελληνικών τοξικών πακέτων] που πωλούσαν στους επενδυτές-αγοραστές. ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ.
Κριτήριο 5:
Απορρύθμιση:  Οι “οίκοι αξιολόγησης” άρχισαν την υποβάθμιση της πιστοληπτικής μας ικανότητας. Η ΕΕ δεν προβαίνει σε δικές της αξιολογήσεις, αλλά στηρίζεται στην κρίση των «οίκων», οι οποίοι λειτουργούν προς το συμφέρον των δανειστών [υποβάθμιση πιστοληπτικής ικανότητας = άμεσο κέρδος, γιατί το επιτόκιο δανεισμού αυξάνεται] ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ.
Κριτήριο 6:
Ένα κρατικό χρέος κατατάσσεται στα επαχθή, όταν εξ αιτίας της βίας αποπληρωμής του, οι κάτοικοι της χώρας αναγκασθούν σε συνεχή αποστέρηση θεμελιωδών δικαιωμάτων τους διατροφής, διαβίωσης, περίθαλψης, υγείας, εργασίας, παιδείας. ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Εξ αιτίας του Μνημονίου και της έλευσης του ΔΝΤ μειώθηκαν μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, βοηθήματα για διαβητικούς, αντικαρκινικά φάρμακα, οδοιπορικά για στρατιωτικούς και σώματα ασφαλείας,  εκπαιδευτικούς, και ο πληθυσμός της χώρας στερήθηκε, στερείται και θα στερείται θεμελιωδών του δικαιωμάτων για να αποπληρωθουν οι δανειστές. ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ.
Μετά από τη δημόσια παραδοχή της υποταγής στο Επαχθές Χρέος δια στόματος πρωθυπουργού, ο δρόμος για την Ελλάδα είναι μόνο ένας:

Άρνηση της αποπληρωμής του Επαχθούς Χρέους
σε συνδυασμό με Eσωτερική Σεισάχθεια
και άσκηση ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής,
για επανεκκίνηση από το σημείο μηδέν όπου είμαστε τώρα.

Η διαδικασία καταναγκασμού μιας χώρας στην αποπληρωμή Επαχθών Χρεών στηρίζεται σε μία και μόνο απαραίτητη προϋπόθεση: ότι ο πληθυσμός της θα ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ μέσω της φορολογίας και της αποστέρησης μισθών να αποπληρώσει το χρέος της, οι δημόσιες υποδομές θα ιδιωτικοποιηθούν [ξεπουληθούν] και το κοινωνικό κράτος και το κράτος δικαίου θα πάψει ουσιαστικά να υφίσταται. Η προϋπόθεση αυτή για την Ελλάδα ήταν το/τα Μνημόνια, και τα αποτέλεσματα είναι ορατά καθημερινά από τη μέρα που ο πρωθυπουργός διάβασε το κατοχικό διάγγελμα από το Καστελόριζο.
Η περίπτωση του χρέους της Ελλάδας εξέθεσε ταυτόχρονα την ελαττωματική κατασκευή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρώ, ο σκοπός των οποίων ήταν η δημιουργία μιας «εσωτερικής αυλής χωρών» για τη διασφάλιση των εξαγωγών των ισχυρών βιομηχανικών χωρών σε χώρες-παροικίες, όπως η δική μας.
Το συναρμολόγημα των πλεονεκτημάτων του ενιαίου νομίσματος, από κοινού με ισχυρές βιομηχανικές χώρες, αποσυναρμολογήθηκε στη δική μας περίπτωση σε 7 μόλις  χρόνια από την εισαγωγή του.
Οι Ελληνες έφαγαν το παραμύθι του καλού, σκληρού ευρώ, με το οποίο αγοράζουν “όπως” ο Γερμανός στη χώρα του, επιλέγοντας συστηματικά να ξεχνούν οτι το σκληρό ευρώ τους το αγόραζαν:
- εργαζόμενοι διπλάσια,
- αμοιβόμενοι υποδιπλάσια,
- φορολογούμενοι τριπλάσια,
- και δανειζόμενοι 6πλάσια!
[προ ΔΝΤ βεβαίως, διότι σήμερα έχουν ανατραπεί επί τα χείρω και αυτά!]

πηγή: αλλενάκι